Een ongewoon gesprek,
Ik kreeg afgelopen week de vraag van een mevrouw die op mijn website had gekeken:” ik begrijp eigenlijk niet helemaal goed welke methode jij toepast om mensen te helpen..”.
Ik moest hierover nadenken en vond het een goede vraag. Soms ben je zelf blind voor je eigen teksten, in je hoofd zit het allemaal, ik weet het wel maar wel belangrijk dat een ander dit ook snapt. Ik vond dit goede opbouwende kritiek, daar leer ik van.
Het is fijn als je iemand hebt die je af en toe wakker schudt zodat je kunt bekijken of het de waarheid is wat iemand jou verteld over wat je doet in je leven. Dit ligt in de lijn van wat ik klanten probeer te vertellen/leren.
Ik leer je om in gesprek te gaan met je innerlijke criticus.
Stel dat ik, als jou innerlijke criticus, letterlijk tegenover je sta en ik zeg elke keer tegen jou:
“Dat doe je niet goed, je moet het zo doen” of “nou je bent weer niet heel secuur he? Dat kan echt netter, doe het nog maar een keer over”, ik zou niet naar dat feestje gaan, ze praten daar alleen maar over jou hoe raar jij bent”, “waarom neem je dat koekje niet? Het helpt toch niet, het gaat jou nooit lukken om wat kilo’s kwijt te raken” “Had je maar een 7 voor dat examen? Je kan veel beter, je hebt vast niet goed genoeg geleerd en je best niet gedaan”
Als ik dit keer op keer tegen jou zeg, wat zeg je dan tegen mij?… Ik verwacht dat je uiteindelijk wel tegen mij zegt: hou eens op! Ik vind het niet fijn als je zo tegen me praat en wellicht wegloopt.
Dat is de eerste stap” het leren bewust te worden wat jouw innerlijke criticus tegen je zegt “. Daarna in gesprek gaan, goede vragen aan je innerlijke criticus stellen zoals:
- Waarom zeg jij dit tegen mij, en wat wil jij hiermee bereiken
- Hoe lang ben je al bij me en wat wil je eigenlijk doen voor mij
Je innerlijke criticus wil jij eigenlijk alleen maar beschermen, hij wil voorkomen dat je de liefde en respect van de mensen om je heen verliest. Of, wanneer er iets misgaat in je leven, dat jij niet teleurgesteld wordt. Kortom hij wil niet dat jij ergens onder lijdt. Best lief maar niet helpend.
Geef je criticus alle ruimte, ga het gesprek aan en schrijf dit eens op. Krijg inzicht in je gedachten en overtuigingen en ga dan kijken of het de waarheid is. Misschien is het nu ook mogelijk om betere zinnen te maken. Opbouwend ipv neerbuigend. Als voorbeeld:
- Van fouten leer ik, dus dat is oke
- Niet perfect is ook goed genoeg
Ga onderzoeken van wie zijn die zinnen, die jij je herhaalt in je hoofd.
Je weet dat bepaalde gedachtes nu niet meer helpend zijn, op de manier zoals het al jaren gaat, als kind wist je niet beter en luisterde je naar de mensen in je omgeving. Het is alleen zo vaak herhaalt, dat jij bent gaan denken dat dit jou “ik” is, terwijl je inmiddels volwassen bent geworden en nu zelf keuzes kunt gaan maken op basis wat jij belangrijk vindt.
Ga leren om je gedachtes te herkennen en ze zien als een ander persoon die tegen jou staat te praten, ga dan in gesprek met jezelf, probeer te achterhalen waar deze zinnen, die jouw innerlijke criticus heeft, vandaan komen, wie zei dit altijd tegen je of, hoe zijn deze gedachtes ontstaan.
Als jij jezelf gaat begrijpen, kun jij er ook mee leren omgaan en uiteindelijk zeggen: He ben je er weer? Bedankt voor je advies, maar als je het niet erg vind neem ik nu mijn eigen beslissingen over hoe ik me voel of wat ik ga doen.
