Als ik terugdenk aan wat er van de week tegen mij is gezegd en hoe de afgelopen vijf jaar zijn geweest. Er is bij mij zoveel veranderd. Het is begonnen toen ik besloot om weer naar school te gaan. Maar bij Batelaar, Leger Des Heils, is de echte ommekeer gekomen.
De eerste drie maanden heb ik letterlijk alle ellende die ik daar zag, van me af moeten schrijven.
Daar kwam ik echt tot besef, dat iedereen, ongeacht ras, kleur, milieu, arm, rijk enz.. een medemens nodig heeft die hem of haar als volwaardig ziet, als uniek wezen met al zijn problemen, verdriet, jaloezie, boosheid, onrecht, verslaving enz.
Dit schreef pas een client naar mij “Yvon, ik ben zo blij dat jij op mijn pad bent gekomen. In al die jaren van therapie van psycholoog naar psycholoog, diagnose hier , pilletje daar heeft het mij niet verder gebracht. Nu kom jij op mijn pad, behandelt mij als gelijke en ik zie dat jij “gewoon” Yvonne bent. Als mens met oprechte interesse in mij en oprechte empathie als het even tegen zit. Je luistert en geeft mij het gevoel dat het verdriet er ook mag/moet zijn. Voor het eerst in jaren heb ik het gevoel dat ik uit een diep dal omhoog klim.. Je hebt me geleerd om negatieve gedachtes een halt toe te roepen en mezelf af te leiden door iets positiefs te zoeken, al is het maar klein. Er gebeuren nu regelmatig positieve dingen in mijn leven en dat had ik nooit verwacht. Ik weet dat er altijd problemen op mijn pad zullen komen, net als bij iedereen, alleen weet ik nu hoe ik hiermee om kan gaan. Ik durf met een glimlach de toekomst te gemoed te zien.
Ik werd een beetje stil, dat begrijp je wel. Maar ze geeft precies aan wat mensen die in psychische nood verkeren, nodig hebben.
We hebben samen mooie gesprekken gehad, niet alleen over haar maar ook wat er bij mij in mijn leven gebeurt en hoe ik dat heb aangepakt en dat er bij iedereen nare dingen gebeuren, ook bij mij.
Is dat professioneel om over jezelf dingen te delen? Volgens wat we op school leren, niet nee..En eerlijk is eerlijk je moet ook weten bij wie en dat je niet alles op elk moment kan vertellen. Past het op dat moment bij die client? Help je ze ermee? Geeft het ze andere inzichten? Dat je ook op een andere manier kunt kijken of omgaan met problemen.
Op school weten ze ook niet alles, daar wordt ook gewerkt volgen de richtlijnen.
Vraag het maar aan de ervaringsdeskundige wat er echt nodig is om iemand verder te helpen. Het antwoord is steevast “oprechte aandacht, empathie, vertrouwen en gezien worden als volwaardig persoon, die nu hulp nodig heeft.
En ja! Soms is het nodig om de juiste handvaten te krijgen van een specialist. Zoek er eentje die bij jou past, ga op je gevoel af. Wees bereid om aan te pakken, om te veranderen.
Als je namelijk altijd blijft doen wat je altijd hebt gedaan, zal je krijgen wat je altijd al kreeg.
Zo weer eens even mijn gedachtes met jullie gedeeld, wellicht heb je er iets aan of niet. Mocht je eens een probleem hebben en je weet niet hoe je het moet aanpakken? Mag je me gerust een berichtje doen, ik wil graag met je meedenken.
En als je nou denkt “voor die onzin heb ik echt geen tijd”
Bedenk dan dat we niet meer “tijd” krijgen dan 24 uur in een dag. Daar moeten we het mee doen. Het gaat erom wat jij doet met de gegeven tijd. Is het zinvol? Wordt je er blij en gelukkig van? Wees eerlijk tegen jezelf en durf kritisch naar jezelf te kijken ” waar ben ik mee bezig? Wat ben ik aan het doen? Leef ik wel of ben ik aan het overleven?
Fijne zondag nog 
Liefs Yvonne