
Reel Stories
Wat zit er toch achter, dat wij als mens zo goed kunnen beslissen voor de ander wat goed is voor ze.
Dit is iets wat al jaren teruggaat. Welvaart en techniek krijgt steeds meer zijn invloed op de mensheid.
Op zich niets mis mee, tot een bepaalde grens, maar dat is mijn mening, dus niet belangrijk.
1)Wat een feit is, dat we ergens de gedachte hebben gecreëerd dat als je goed je best doet op school, je diploma haalt(hoe hoger hoe beter), je de beste baan zou krijgen en dus voldoende geld. Dit zou dan weer resulteren dat je een mooi huis kan kopen en een mooie auto, dán heb je het voor elkaar! Dan werd je gelukkig.
Het papiertje geeft pas echt recht op een toekomst.
Maar wat nou als je niet zo goed bent met leren en je kan andere dingen veel beter en vind met je handen werken veel leuker?..
2) Ander feit is nu geworden, dat als men het punt heeft bereikt dat je een goede baan hebt, een mooi huis en een auto voor de deur, ergens een knagend gevoel aanwezig is dat sommige nog steeds niet gelukkig zijn, niet begrijpend waarom dit gevoel aanwezig is, ik heb toch alles wat mij verteld dat daar het geluk zit?
Op dit punt komen de problemen, men gaat harder werken, meer geld, harder je best doen (voor de ander), als ze je maar aardig vinden is het goed voor je gevoel, terwijl je zelf eigenlijk doodop ben. Je gaat dit merken omdat je je uit bed moet slepen, op ziet tegen een nieuwe dag, geen tijd voor jezelf en als je dan tijd hebt voor jezelf, heb je geen rust of komt de buurvrouw vragen of je gezellig een "bakkie" komt doen, je kunt toch geen nee zeggen want ja als je er bent is het altijd gezellig. Dus tijd voor jezelf is soms lastig te creëren.
Mijn mening?
1) Laten we beginnen bij de kinderen, Laten we hen complimenteren op hun inzet in plaats van de prestatie. Laten we ze waarderen om wat ze gedaan hebben met veel inspanning en moeite.
2) Ga op zoek naar de talenten van het kind en stimuleer dit
3) Geef les in levenskunst, wat is geluk en waar zit dat in? antwoord: Liefde waardering en respect voor elkaar maar vooral ook voor jezelf. Dat iedereen verschillend is en dat je er mag zijn met al je imperfecties, want eerlijk, die hebben we allemaal. Er bestaat geen perfecte mens.
4)Ga kijken/voelen wat jouw droom/wens is op dat moment en droom het! Werk eraan om het voor elkaar te krijgen omdat jij dit wilt.
5) Laat iemand zelf ontdekken wat goed is of goed voelt. Heb je een foute beslissing genomen? Geeft niet, daar leer je van want dan weet je in ieder geval wat niet goed bevallen is. Doe ervaring op in het leven als dit bij je past.
Ook hier zul je commentaar op krijgen, zie je wel? Heb het je toch verteld? Of, blijf nou gewoon eens zitten waar je zit, je zit toch goed? Wat zullen ze wel niet van je vinden als iedere keer switch (haha dit gaat over mij ;)) Maar wellicht voor vele herkenbaar.
Waar ik op doel is dat we als ouders/verzorgers onze kinderen mogen steunen in hun beslissingen als die net even iets anders zijn als wat wij voor ogen hadden. Laat ze zelf ontdekken, ze leren alleen maar van ervaring op doen. Ze komen er echt wel, alleen volgens hun pad. Als de basis als kind goed is geweest, zijn ze volwassen genoeg om zelf te kunnen beslissen.
Tuurlijk, ik besef ook wel dat niet iedere situatie een veilige situatie is voor kinderen en dat er dan meer begeleiding nodig is, maar ook hier, ga hand in hand, stel de juiste vragen, geef ze zelfvertrouwen, niet boos worden of "ik heb het je toch gezegd" Als het een verkeerde beslissing was, ben er dan weer om ze op te vangen. Er is nog zoveel te ontdekken.
Eigenlijk is het heel simpel, de mens wil in de basis maar één ding, dat is gelukkig zijn. Dit ieder op zijn eigen manier, in een huisje op de hei afgezonderd van de buitenwereld of in een huis in dorp of stad. Of zonder huis, rond zwerfend van land naar land. Op deze manier de wereld ontdekken.
Mijn vragen aan jou:
1) waar kan jij echt van genieten of dankbaar voor zijn?
2) Doe jij wat je in essentie zou willen doen?
Ga bij deze vraag eens voelen, wees eerlijk en niet te snel met je antwoord. Je mag hem hier delen maar ook voor jezelf houden, of in een PB naar mij sturen.